เริ่มต้นเมื่ออายุ15ปี
สืบเนื่องจากการได้รับมรดกทางพันธุกรรม แม่เป็นสตรีที่มีแอนโดรเจน (เป็นฮอร์โมนเพศชายที่ทำงานเกี่ยวข้องกับต่อมไขมัน หากมีมากเกินพอดี จะทำให้มีสิว ผิวมัน ขนดก ) เยอะมาก
แป้งเป็นลูกสาวคนโต จึงรับมาเต็มๆพอประจำเดือนมาครั้งแรก ความสวยใสก็หายไปกับประจำเดือนแถมมาพร้อมกับสิวเม็ดเป้งอีกต่างหาก จำได้ว่าเป็นสิวบ่อยมากเคยถามแม่ว่า ทำไมหนูถึงเป็นสิวไม่หายสักที แม่ก็ได้แต่ยิ้มพร้อมกับความว่างเปล่า (ไม่มีคำตอบ)
ชอบแอบมองหน้าเพื่อนที่มีเชื้อสายจีน เค้าผิวดีม๊าก อยากหน้าเรียบแบบคนอื่นบ้างจัง แต่ถึงแม้ว่าจะเป็นสิวประปราย ใบหน้าก็เปื้อนยิ้มตลอดเวลา เพราะเป็นคนมองโลกในแง่ดีเสมอมา เคยไปรักษากับแพนคลีนิคแค่2คร้ัง (ได้ยาแต้มสิว,ยาทาหัวสิว) มาทาแต่ก็ยังเป็นสิวอยู่เรื่อยๆ พอเห็นว่าสิวไม่ยุบจึงไม่ไปอีกเลย (วัยรุ่นใจร้อน)
ด้วยเหตุนี้ เวลามีกิจกรรมกีฬาสีของโรงเรียนมักจะได้รับคัดเลือกให้เป็นคนถือป้าย,ดรัมเมเยอร์,เชียร์ลีดเดอร์ แต่ก็ต้องปฏิเสธไปทุกปี เพราะหน้าไม่เรียบเลย (ไม่มั่นใจในหนังหน้าของตัวเอง รู้ตัวดี )
เฮ้อ!นึกแล้วเศร้าจัง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น